Search This Blog

Sunday 9 August, 2009

నీ స్నేహం...

మేలుకొంటే నా కళ్ళముందు నిలిచేదే నీ రూపం
కళ్ళు మూసుకుంటే నా ఊహలందు నీవే అపురూపం
నిజం చెప్పమంటే నేనే లేను నాలో అయ్యాను నీ పరం
గుండె చప్పుడింటే నీ పేరు తప్ప తెలియదేమో వేరే తాళం

గుర్తు చేసుకుంటే నీతో గడిపిన క్షణాల జ్ఞాపకాలే నా లోకం
కథే రాయమంటే నీ నయన భావాల కన్నా దొరకునా గొప్ప కావ్యం
జీవితం పంచుకుంటే అందాల పూదోటగా మలచును నీ సాంగత్యం

ఆశ కాదనుకుంటే కడదాకా నాతో ప్రయాణించాలి నీ స్నేహం


Sunday 2 August, 2009

యమహా నగరి...చెన్నై పురి..



నా ఇంటర్మీడియట్ వార్షిక పరీక్షలనంతరం నేను మొదటి సారిగా మద్రాస్ వెళ్లాను...అక్కడ అప్పుడు మా అన్నయ్య వదిన ఉండేవాళ్ళు...అక్కడ ఉన్నది కొన్ని రోజులే అయినా చాలా నచ్చింది నాకు మద్రాస్..ఆ బీచ్, అక్కడే ఉన్న అష్టలక్ష్మి కోవెల..బీచ్ పక్కనే సాగుతూ అందంగా ఉండే రోడ్..మరో వైపు ఆకాశంలో దూసుకుపోతున్నట్లుండే భవంతులు..ఇంటర్ కనెక్టేడ్ ఫ్లయ్-ఓవర్ లు..సబ్-వే లు..అబ్బో తెగ నచ్చేసింది ఆ యమహా నగరి...అప్పుడే అనుకున్న ఉద్యోగం చేస్తే మద్రాస్ లోనే చెయ్యాలి అని...నాకు తెలీదు అప్పుడు తథాస్తు దేవతలు నా మనవి ఆలకించారని....


2007 ఫిబ్రవరి ...సమయం రాత్రి 7 30..చెన్నై లో ఓ బహుళ జాతి సంస్థ..
ఇంటర్వ్యూ అయ్యాక టెన్షన్ గా కూర్చొని ఉన్న నాకు.."మిస్టర్ రామకృష్ణ, యు గాట్ సెలెక్టెడ్...యు హావ్ టు రిపోర్ట్ హియర్ ఆన్ ఫిబ్రవరి 26th.." అన్న మాటలు అమృత ధారల్లా నా చెవిన పడ్డాయి..ఆ విషయం చెప్పిన హెచ్.ఆర్ వైపు కృతజ్ఞతాపూర్వకంగా చూశాను...ఆమె నాకు పంజాబీ డ్రెస్ లో ఉన్న పరమేశ్వరిలా కనిపించింది..


చెన్నైలో అప్పటికే నా ఇంజనీరింగ్ స్నేహితుడు ఉంటుండటంతో నేను వేరే రూం వెతుక్కోవలసిన అవసరం లేక పోయింది..మెల్లిగా చెన్నైలో రోజులు గడుస్తున్నాయి...రోజూ లేవడం..దెగ్గరిలోనే నుంగంబాక్కం రైల్వే స్టేషన్ ఉండటంతో అక్కడి దాకా నడిచి అక్కడ నుంచి గిండీ (నేను పని చేసే ప్రదేశపు నామధేయం) దాక వెళ్ళడం...అక్కడ నుంచి ఆఫీసు దాకా షేర్ ఆటోలో వెళ్ళడం...సాయంత్రం ఇంటికి రావడం...తినడం...ఇక భోజనానికి ఇబ్బంది లేకుండా చెన్నైలో ఎక్కడపడితే అక్కడ మన ఆంధ్ర మెస్ లు కుప్పలు కుప్పలుగా వెలిశాయి...


ఇకపోతే సినీ నటుడు శోభన్ బాబు ఉండేది మా ఎదురు వీధిలోనే...అపుడపుడు ఆయన వాళ్ళ ఇంటి లాన్ లో కనిపించేవారు...నవ్వి హలో అంటే , ఆయన తిరిగి హలో అనేవారు...ఆయన పరమపదించినపుడు చూడ్డానికి మేము కూడా వెళ్ళాము..ఓ గొప్ప సంస్కారం మూర్తీభవించిన వ్యక్తిత్వం ఆయన సొంతం అని ఆయనను చూసిన వారికి ఎవరికైనా అనిపించకమానదు.


క్రమ క్రమంగా నాకు చెన్నై మీద విరక్తి మొదలైంది..దానికి కారణాలు బోలెడు..అసలు ఇంటర్ అయ్యాక వెళ్ళినప్పుడు నేను చూసి..అబ్బురపడి..ఆనందించి..అచ్చెరువొందిన మద్రాస్ ఇదేనా అనిపించింది..ఇక్కడ వేసవి కాలాన్ని భరించడం కష్టం..దాదాపు సంవత్సరంలో ఆరు నెలలు ఇక్కడ వేసవి గానే పరిగణించాలి..ఆ వేడిమికి మలమాలా మాడి మసైపోతమేమో అనిపించేది..ఇక్కడి వాళ్ళు అందరూ అంత గ్యారంటీ కలర్ లో ఉండటానికి ఇది కూడా ఓ కారణమేమో అనిపించింది...చెన్నైలో ఎక్కడ చూసినా శుభ్రత సూన్యం..ఎక్కడ పడితే అక్కడ చెత్త పేరుకుపోయి ఉంటుంది..మెయిన్ రోడ్స్ లో తప్ప మిగతా ఏ గల్లీల్లో నడుస్తున్నా ముక్కుకు కర్చీఫ్ సాయం తప్పనిసరి..ఒక్కోసారి కొన్ని మెయిన్ రోడ్స్ లో కూడా తప్పదీ పరిస్థితి...ఆంధ్రా నుంచి చెన్నై ట్రైన్ లో వచ్చేవాళ్ళకు ఈ అనుభవాలు సుపరిచితమే..చెన్నై అవుట్ స్కర్ట్లు దేగ్గరనుంచి సెంట్రల్ దాక ముక్కు మూస్కోవాలి తప్పదు..చెప్పాలంటే చెన్నై ఒక పెద్ద సైజు మురికి వాడ...ఇక ఇక్కడి జనాలు చదువుకున్నా సరే పరిశుభ్రత అనేది చాలా కొద్ది మందిలో కనిపిస్తుంది...వైన్ షాపుల దెగ్గర అయితే జనాలు అక్కడక్కడే తాగి ఆ రోడ్ల మీద పడి హాయిగా నిద్రపోతుంటారు...ఇక్కడి జనాల్లో చాలా మందిలో సున్నితత్వం తక్కువ, నువ్వు ఎలా అన్నా మాట్లాడు వాళ్ళ సమాధానం ఒకేలా..చాలా కరుకుగా అనిపిస్తుంది..బహుశా లంకేయులు వీళ్ళ బంధువులు కాబోలు...

నాకు చెన్నై అంతే విరక్తి రావడానికి ఇంకో కారణం అమ్మాయిలు...కొంచెం అందంగా కనిపించే అమ్మాయిలను చూస్తె కళ్ళకు చలవ అని ఓ మహా జ్ఞాని చెప్పారు..రోజు అలా కాసేపు చూస్తె కళ్ళకు ఎంతో మంచిది, చత్వారం అంత త్వరగా రాదు, కళ్ళు వాటికి అవే మలినాల నుంచి పరిశుభ్రం అవుతాయి...ఇలా ఆ థియరీ చెప్తుంది. నాలాంటి చాలా మంది కుర్రోళ్ళు ఈ థియరీని ఫాలో అయ్యి కళ్ళ జబ్బులు రాకుండా చూసుకుంటారు..అదన్నమాట..కానీ దురదృష్టం ఏమిటంటే జల్లెడ వేసి జల్లినా, భూతద్దంలో నుంచి చూసినా చెన్నైలో చాలా అరుదుగా కనిపిస్తుంటారు అందమైన అమ్మాయిలు...దాదాపు అందరూ బ్లాకు బ్యూటీలే...కనిపించిన కొంతమంది కూడా పర రాష్ట్రీయులు కావడం గమనార్హం..ఇలా నా కళ్ళకు చలవ లేకుండా పోయింది...ఇక్కడ ఇలానే కంటిన్యూ అయితే ఏదన్న కంటి జబ్బు రావడం ఖాయమని తోచింది..





ఇక చెన్నైలో వర్షం పడితే సరే సరి...అసలే చెత్త పేరుకుపోయి ఉన్న గల్లీలు బురదమయం, ఎక్కడ పడితే అక్కడ పెద్ద పెద్ద గుంటలు..క్రిందటి ఏడాది నవంబర్ లో వచ్చిన తూఫాన్ కి చెన్నై అల్లకల్లోలం అయింది...మా ఆఫీసు లో అప్పెర్ బెసెమేంట్, లోయర్ బెసెమేంట్ ఫ్లోర్స్ నీళ్ళకి మునిగి పోయాయి..అన్ని రోడ్లల్లో మోకాలు లోతు నీళ్ళు..స్థంబించిన ట్రాఫిక్..అప్పుడు అధికారు ఏమి చర్యలు తీసుకున్నారో నాకైతే తెలీదు కాని..పేపర్ లో ఎన్నెన్నో చావు కబుర్లు..కరెంటు షాక్ కొట్టి కొందరు..ఇళ్ళకు ఇళ్ళు జలమయం అయి ఎంతో మంది బలయ్యారు...ఇటువంటి సమయంలో చురుకుగా వ్యవహరించలేని అధికారులు, మరెన్నో సందర్భాల్లో మాత్రం తెగ చురుకుగా ఉంటారు...అవేంటో మీకు నేను చెప్పాల్సిన పని లేదు... 


ఇక్కడి వాళ్ళకి బాషాభిమానం, రాష్ట్రాభిమానం చాలానే ఉంది...వీళ్ళకు వీళ్ళు ఓ జట్టుగా ఉంటారు..బహుళ జాతి సంస్థల్లో పని చేసే మన వాళ్ళకు వీళ్ళ ప్రవర్తన సుపరిచితమే..మన వాళ్ళతో పెద్దగా కలవారు..ఇక మీ మేనేజర్ తమిళుడు అయితే వార్షిక పెర్ఫార్మన్స్ రేటింగ్ మీరు ఎంత పొడిచినా ఐదుకి మూడు దాటదు..ఈ అన్యాయాన్ని ఎదిరించడానికి సిద్దపడిన మా టీం లో కొందరు వాళ్ళకి వాళ్ళు ఓ మార్పు తీసుకురాగలిగారు..పెద్ద మార్పేమీ కాదు..వాళ్ళు ప్రాజెక్ట్ మారిపోయారు..కాదు మార్చబడ్డారు..అంతే..


నేను చెన్నై లో ఉండబట్టి రెండున్నర ఏళ్ళు దాటినా నాకు తమిళ్ సరిగ్గా రాదు..మొదట్లో చాలా కష్టపడినా తర్వాత బ్రతకడానికి ఉపయోగపడే కొన్ని పదాలు నేర్చుకోడం తప్పని సరి అయింది.. ఎంగే (ఎక్కడ ), అంగే (అక్కడ), ఎప్పు (ఎప్పుడు ), ఇప్పు (ఇప్పుడు ), యవల (ఎంత), అవళ (అంత ), ఎప్పడి( ఎలా ), ఇరుకు (ఉంది )....ఇలా ఏవేవో తంటాలు పడే వాడిని.. రెండున్నర ఏళ్ళు గడిచాయి ..నాకు ఇక చెన్నై మీద విరక్తి తీవ్ర స్థాయిలో తయారయింది...ప్రతి మనిషికి ఒక బ్రేకింగ్ పాయింట్ ఉంటుంది...నాకు ఆ బ్రేకింగ్ పాయింట్ ఎప్పుడో  బ్రేక్ అయిపొయింది..ఎప్పుడెప్పుడు ఈ మురికి వాడ నుంచి బైటపడి స్వచ్చ మయిన గాలులు పీల్చుకుందామని ఉంది..

"యమహా నగరి ..చెన్నై పూరి...
నమహో మురికివాడా.. దోమల అడ్డా.."